Mies Campfens 1940-2010

b26-5891.jpg

Op 22 oktober 2010 overleed Mies Campfens. Bij de opbouw, ordening en beschrijving van de Nederlandse collecties van het IISG heeft zij een cruciale rol gespeeld.

In 1968 trad ze, haar doctoraalbul sociale en economische geschiedenis net op zak, op het IISG aan als medewerkster van de 'afdeling Nederland-België-Luxemburg'. Het was in de bloeitijd van het IISG en van de sociale geschiedbeoefening aan Nederlandse universiteiten. De afdeling Nederland breidde uit en Mies werd in 1973 leidinggevende samen met Anneke Welcker.
Van arbeidsdeling was in die tijd nog geen sprake. De mensen van de afdeling haalden collecties binnen, maakten archiefinventarissen, zochten spullen uit ontoegankelijke archieven, verschaften inlichtingen aan het publiek en verzorgden publicaties. Mies Campfens liet zich daarbij van haar meest energieke kant kennen. Ze vond een congres van partij of vakbond belangrijk genoeg om er haar vrije weekend aan op te offeren en bouwde met haar ongeveinsde belangstelling een enorm netwerk op binnen de beweging. Studenten en andere beginnende onderzoekers haalde ze over om hun onderzoek om te werken tot een artikel of uitgave.

Zelf was zij ook op publicitair vlak actief. In 1975 had zij samen met anderen het initiatief genomen tot de reeks De Nederlandse Arbeidersbeweging bij uitgeverij Van Gennep. Ze was nauw betrokken bij alle 16 boekuitgaven in deze reeks, in het bijzonder bij de door haar uitvoerig geannoteerde herinneringen van de Heldersche marinematroos W.H. Meijer (Terugblik, 1981).
Als redacteur van het Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging (BWSA, 1986-2003) werkte ze aan alle acht verschenen delen, die ieder afzonderlijk tekstbewerking van en contact met zo'n 55 verschillende auteurs behoefden. Zelf schreef ze ook biografische schetsen, bijvoorbeeld van de eerste vrouwelijke journalist Henriette van der Meij en van de eerste naoorlogse premier Willem Schermerhorn.
Het liefst schreef ze echter over de prachtige Nederlandse collecties van het Instituut, waar ze na een reorganisatie in 1987 vakreferent Nederland was geworden. Ze publiceerde twee kloeke archiefgidsen (De Nederlandse archieven van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis te Amsterdam, 1984; 2de herziene uitgave 1989), maar ook het subtiele Oude stukken in een nieuw jasje. Het IISG 1935-1990, bij het 55-jarig bestaan van het IISG. Deze uitgaven getuigen stuk voor stuk van haar grote nauwgezetheid en haar talent om uit de meest onwaarschijnlijke bronnen gegevens op te diepen.

Mies Campfens leefde voor haar werk. In de zomer van 1996 maakte een invaliderende ziekte daar een einde aan. Zij ging op een steenworp afstand van het Instituut wonen, maar bleek, tot verdriet van zeer velen, uiteindelijk niet meer in staat om de arbeid te hervatten. Zij is zeventig jaar geworden.

Foto: Hans van den Bogaard, 1985

Oorspronkelijk gepubliceerd als: http://www.iisg.nl/news/miescampfens.php, 27 oktober 2010